"Ik werk al langere tijd voor Stichting Samen Succes, een kleine stichting die goed werk verricht in Kenia. We bouwen daar scholen en trainingskampen en begeleiden atleten. Zoals bekend wonen er in Kenia erg goede hardlopers ..."
Aldus Veron. Daarnaast begeleidt hij ook diverse (top) lange afstand lopers uit Kenia en Eritrea die regelmatig bij hem thuis in Purmerend verblijven.
Het sportieve jaar 2021 zit er alweer bijna op voor ons allemaal. Zelfs in corona tijd konden we gelukkig toch onze sport blijven beoefenen.
Ook dit jaar kon ik lopen wanneer ik wilde en zo behaalde ik op 30 oktober mijn aangekondigde 150.000 hardloopkilometers. En wat werd dit een geweldige dag, dankzij vele lieve mensen!
September 2021: ik ben nog steeds aan het nagenieten van de Olympische Spelen, jullie ook? Wat was het fijn dat de Spelen toch doorgingen en dat het een geweldig historisch feest werd voor onze sport.
Atletiek, de moeder der sporten, mooi uitgebeeld door o.a. onze zilveren marathonloper Abdi Nageeye, die zijn Belgische vriend Bashir Abdi aan het brons hielp. Zilver op een Olympische marathon; ik moest meteen denken aan Moskou 1980 toen Gerard Nijboer zilver haalde, en ik als jochie van 17 jaar zijn gezicht zag vol lijden en vreugde....dat wilde ik ook! De Spelen heb ik nooit gehaald. Ik heb er wel over gedroomd, en er lang naar gestreefd door o.a. iedere dag te trainen, maar met te weinig talent kom je er niet.
Na Nijboer nu dus Abdi en net als 41 jaar geleden zat ik met kippenvel voor de tv.
De zomer is alweer echt begonnen en positiever dan vorig jaar: door de vaccinaties en goed oppassen, gaat het qua corona beter!
Persoonlijk is het voor mij allemaal meegevallen. Ik heb iedere dag lekker kunnen hardlopen. Collega’s, vrienden, buren, sommigen kregen corona, maar gelukkig niet te erg. Helaas kan niet iedereen dat zeggen.
Een triest begin dit keer: in februari overleed plotseling onze Bob Mulder. Oudere leden en lezers onder ons weten hoe lang Bob actief is geweest voor Nea en hoeveel hij voor onze vereniging heeft gedaan. Bob kwam halverwege de jaren tachtig bij Nea. In eerste instantie was dat als barman, samen met wijlen Rini Andreoli en Ger Rozema. De drie musketiers achter de bar, waar toen nog gerookt mocht worden en alcohol kon worden genuttigd.
Ook waren er toen wel eens spontane atletiekfeestjes in de toen al kleine knusse kantine. Na veertig jaar is de ruimte nog hetzelfde. Ik weet nog de maandagavondtrainingen met o.a. Hans Bloemendaal, Ronald Langendam, Edje den Bak en av Edam-lid Paul Kraakman. Na een pittige training namen we plaats aan de bar, met toen nog een biertap. Gezellig met Bob ouwenelen, ook dat kon Bob goed (en ik toen ook al).
Het is zaterdag 6 februari 2021, vol spanning wacht ik op de komst van de aangekondigde sneeuw en mogelijk ook ijs...
Ik weet nog goed, de winter van 1979; veel, heel veel sneeuw was er, waardoor ik met schoolvrienden sneeuwholen kon maken aan de Van IJsendijkstraat (vlakbij Kwadijk) waar ik toen woonde. Alles achter ons huis was nog weiland, dus de oostenwind had vrij spel en dat zorgde voor extra kou. Later werd er meer gebouwd en werd de Koog (industrieterrein) voller. Ook Nea kwam in de Koog terecht, in 1980. Op sportpark De Munnik kregen we een prachtige sintelbaan. Vóór die tijd trainden de Nea-atleten aan de Van IJsendijkstraat, op een grasbaantje, tussen de handbelvelden van Vido en het honk- en softbalterrein van Flying Petrels in.
