"Ik werk al langere tijd voor Stichting Samen Succes, een kleine stichting die goed werk verricht in Kenia. We bouwen daar scholen en trainingskampen en begeleiden atleten. Zoals bekend wonen er in Kenia erg goede hardlopers ..."
Aldus Veron. Daarnaast begeleidt hij ook diverse (top) lange afstand lopers uit Kenia en Eritrea die regelmatig bij hem thuis in Purmerend verblijven.
Het jaar 2018 is alweer bijna voorbij. Het lijkt wel alsof de tijd sneller gaat naarmate je langzamer gaat lopen…
In 2019 zal ik waarschijnlijk de grens van 140 duizend kilometer hardlopen bereiken.
In Kenia, Eritrea en ook in Purmerend is het afgelopen jaar weer van alles gebeurd.
De afgelopen maanden waande ik mij soms in Afrika, vooral tijdens mijn korte duurloopjes rond Purmerend. Wat was het warm en droog, en dat zag je heel goed aan het gele en dorre gras op de weilanden.
Blij was ik, toen er weer regen viel, want dat is toch echt van levensbelang.
Via Messenger heb ik praktisch iedere dag contact met atleten uit Eritrea. Ik schreef (of vertelde, die enkele keer dat er telefonische verbinding is) dat het hier zo warm was en net zo droog als in Eritrea. Het grote verschil is dat er in Eritrea helaas niet zoveel regen valt en er daar een groot watertekort is. Daarom ben ik zo blij met de regen hier. Nu de vakanties voorbij zijn kunnen we weer volop gaan trainen bij Nea, ook op het groene gras.
De maand mei is alweer om en hoe: 18 graden met volop zon, heerlijk weertje om te sporten. Ik heb de zon voor jullie meegenomen uit Eritrea!
Ik vloog deze keer via Cairo en daar kwam ik toevallig Zersenay Tadesse tegen.
Zersenay is wereldrecordhouder op de halve marathon, met een tijd van 58 min 23 sec (gelopen 21-03-2010 in Lissabon). Zersenay nodigde mij uit om bij de Burger King te eten, zou dat het geheim zijn van zo hard lopen?
Het nieuwe loopjaar begint voor mij meestal met de halve van Egmond. Ook dit jaar was ik er weer bij. Samen met Piet de Peuter, die het grootste deel van het jaar in Kenia woont en werkt. Piet had Ronald Kirui, Leonard Langat en Evaline Chirchir meegenomen. Voor hen was de halve marathon van Egmond een primeur.
De avond voor de wedstrijd is er in Hotel Zuiderduin altijd een nieuwjaarsbijeenkomst voor coaches, organisatie, managers en oud-atleten. Als eerste ontmoette ik daar mijn grote held Gerard Nijboer. In 1980 keek ik als 17-jarige op tv naar de Olympische Spelen in Moskou, en daar behaalde Gerard zilver op de marathon. Dat was voor mij aanleiding om serieuzer te gaan trainen, want dat wilde ik ook! (Noot van mijzelf: dit is nooit gelukt.)
Gerard overhandigde mij ooit een gouden medaille op de Nederlandse Kampioenschappen 100 km te Winschoten. Hij vroeg mij toen hoe ik dat deed, 100 km lopen. Ik zei hem: "Dat is jouw schuld, want in 1980 zat ik voor de tv en hoorde ik dat je 2 keer op een dag trainde! Ik deed dat maar 2 x in de week. Dus ik kreeg motivatie door jou!
Onze mooie club bestaat al honderd jaar, maar als vereniging zijn we nog jong genoeg!
Eind november was ik in Tilburg bij de Warandeloop, samen met Ziad Bouferrah (kersvers Nea-lid), zijn vader en oud-Nea-lid Ronald de Jong. Ronald en ik werden 40 jaar geleden bijna gelijk lid van Nea. Ron is naast triatleet ook (hardloop)coach.
De Warandeloop is de sterkst bezette cross van Nederland. Ziad liep bij de B-junioren, net als Angelo Visser. Mooi, om jonge Nea-atleten te zien strijden in een erg sterk veld.
Ronald en ik herkenden Ziads zenuwen voor de start, daar hadden wij vroeger ook last van. Ziad werd keurig 17e in de bagger (Ziad komt net uit Spanje, daar is een cross niet zo zwaar. Hij moet ook nog even wennen aan het koudere, natte klimaat hier). Angelo werd 63e, mooie prestaties van deze jonge mannen.
Ik zag later in de uitslagen bij de meisjes junioren B ook Mellani Goezinnen met een knappe 24e plaats. Sorry Mellani, ik heb je niet gezien, ik word een dagje ouder... Gelukkig lopen er veel jongeren bij Nea!
