"Ik werk al langere tijd voor Stichting Samen Succes, een kleine stichting die goed werk verricht in Kenia. We bouwen daar scholen en trainingskampen en begeleiden atleten. Zoals bekend wonen er in Kenia erg goede hardlopers ..."
Aldus Veron. Daarnaast begeleidt hij ook diverse (top) lange afstand lopers uit Kenia en Eritrea die regelmatig bij hem thuis in Purmerend verblijven.
De zomer is weer voorbij gevlogen! Of eigenlijk niet gevlogen maar gelopen, want ondanks de corona-beperkingen kunnen we gelukkig wel hardlopen.
Op de baan van Nea was er in juni weer een topatleet uit Eritrea aanwezig. Mehari Tsegay, die door blessureleed al een tijdje in Europa was voor medische hulp, belde mij om langs te komen.
Nu de corona-maatregelen wat versoepeld zijn, is de baan weer open voor de Nea-familie, al is het nog wel beperkt. Maar lekker weer over de baan rennen, springen, stoten, werpen, we zijn zo blij als een kind, toch?
Ja, ook ik als oudere bewegende geniet weer erg op de baan. Ik doe dat al 40 jaar dus ik had het echt gemist.
Wat is een ieders leven plots anders geworden. Het coronavirus gaat erg snel rond, maar dat weten jullie allemaal.
Loop (en hoop) doet leven, laten we dat niet vergeten.
Het haalt bij mij herinneringen naar boven uit 2003, toen ik met het Nederlands ultra-team naar Taiwan ging voor de Worldcup 100 kilometer.
Het jaar 2020 is al weer volop aan het lopen maar ik wil nog even stilstaan bij 2019.
Helaas, eind 2019 verloor de Nea-familie twee zeer belangrijke leden: Herman Heijt en Kees van Rijn.
Toen ik ruim 40 jaar geleden begon met hardlopen, stond het wereldrecord op de marathon op 2.08.34, op naam van de Australiër Derek Clayton. Ik vroeg mij toen al af of ik het in mijn leven zou meemaken dat er iemand onder de 2 uur op de marathon zou lopen.
Op 12 oktober jl. werd er geschiedenis geschreven door de Keniaan Eliud Kipchoge: met 1 uur, 59 minuten en 40 seconden doorbrak hij in Wenen de magische grens!
